Ιερά Μητρόπολις Ιωαννίνων

Ἱερός Ναός Ἁγίου Σπυρίδωνος καί Ἁγίας Τριάδος Νεοχωρόπουλου

Ι.Ν. Ἁγίου Σπυρίδωνος

Ἡ ἐνορία τοῦ Νεοχωρόπουλου σεμνύνεται γιά τούς δύο ναούς της, κτισμένοι ὁ ἕνας δίπλα στόν ἄλλον. Ἀμφότεροι εἶναι ἀφιερωμένοι στόν Ἅγιο Σπυρίδωνα, τόν προστάτη ἅγιο τῆς περιοχῆς μας, καί στό Πάντιμο ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδας. Ὁ πρῶτος ναός, ὁ μικρότερος καί παλαιότερος, διασώζει ἐντός του ὡς ἱερή παρακαταθήκη ἀρχαῖες μνῆμες. Δίπλα του ὁ νέος ναός ἔλαβε ἐπαξίως τή σκυτάλη τῆς λατρευτικῆς ἀποστολῆς. Οἱ δύο ναοί συνιστοῦν μία ἀγαστή κτιριακή ἑνότητα, ἐνταγμένοι ἁρμονικά στό οἰκιστικό περιβάλλον. Βρίσκονται σέ περίοπτη θέση τοῦ οἰκισμοῦ τοῦ Νεοχωρόπουλου, ὁ ὁποῖος ἁπλώνεται στίς πλαγιές τῶν λόφων πού περικλείουν τά Ἰωάννινα, μέ προνομιακή θέα πρός τό λεκανοπέδιο. Δίπλα στόν προαύλιο χῶρο βρίσκεται  καί τό κοιμητήριο τῶν ναῶν.

Ἱστορία τοῦ παλαιοῦ ναοῦ

Ἡ ἱστορία τοῦ παλαιοῦ ναοῦ ἀνάγεται στά βάθη τῶν αἰώνων. Τό πρῶτο κτίσμα χρονολογεῖται στούς Ἰουστινιάνειους χρόνους (527-565 μ.Χ.). Ἀπό τό ἀρχικό κτίσμα, γιά τό ὁποῖο οἱ γνώσεις μας εἶναι λιγοστές, διασώζεται μόνον τό ἀνατολικό τμῆμα, ἡ κόγχη τοῦ ἱεροῦ, στόν παλαιό σήμερα σωζόμενο ναό.
Ἀπό γραπτές μαρτυρίες πληροφορούμαστε πώς ἐδῶ ὑπῆρχε στά χρόνια τῆς τουρκοκρατίας ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος καί τῆς Ἁγίας Τριάδας. Ἡ μονή ἀνῆκε στήν Ἐπισκοπή Περιστερᾶς, τά ὅρια τῆς ὁποίας ἔφταναν ὡς τήν Παραμυθιά τῆς Θεσπρωτίας. Ἀρκετοί ἱερεῖς πού διακόνησαν τόν Ἱερό Ναό ἦταν συγχρόνως καί διδάσκαλοι στό Δημοτικό σχολεῖο τοῦ Νεοχωροπούλου καί μισθοδοτοῦνταν ἀπό τήν Ἐπισκοπή Περιστερᾶς.

Ὁ νέος ναός

Ἡ ἱστορία τοῦ νέου ναοῦ ξεκινάει τό 1974. Τό κληροδότημα Παντελῆ καί Βασιλικῆς Παπαϊωάννου ἄφησε ἔκταση (3.806 τ.μ. γῆς) στήν ἐκκλησία τοῦ Νεοχωρόπουλου μέ ρητή ὑπόδειξη γιά τήν «ἀνέγερση ἐκ θεμελίου νέου ναοῦ ἀνταξίου τῆς ἐποχῆς μας». Τά ἐμπόδια καί τά γραφειοκρατικά προσκόμματα δέν ἦταν λίγα. Ἐντούτοις, τό 1977 πουλήθηκε τό πρῶτο οἰκόπεδο καί στή συνέχεια τά ὑπόλοιπα ἔπειτα ἀπό μία σειρά δημοπρασιῶν.
Στίς 3 Δεκεμβρίου 1978, σέ πανηγυρική τελετή παρουσίᾳ τοῦ μακαριστοῦ μητροπολίτη Ἰωαννίνων Θεοκλήτου καί τῶν τοπικῶν ἀρχόντων ἔγινε ἡ θεμελίωση τοῦ νέου ναοῦ. Ὁ ἐνθουσιασμός καί ἡ χαρά ἦταν διάχυτη στούς ἐνορίτες τῆς ἐκκλησίας. Ὡστόσο, τά τελικά σχέδια δόμησης παρέμεναν ἀκόμη ὑπό ἐξέταση. Ἡ οἰκιστική ἀνάπτυξη πού γνώριζε ἤδη τό Νεοχωρόπουλο καθιστοῦσε σαφές πώς ὁ ναός θα ἔπρεπε νά ἔχει ἱκανό μέγεθος, προκειμένου νά ἀνταποκριθεῖ στίς μελλοντικές ἀνάγκες τῆς ἐνορίας πού συνεχῶς μεγάλωνε. Ὁ ἕως καί σήμερα ἐφημέριος τῆς ἐκκλησίας π. Γεώργιος Βλέτσας θυμᾶται τόν διάλογο πού εἶχε μέ τόν μακαριστό μητροπολίτη Θεόκλητο κατά τήν τελετή τῆς θεμελίωσης τοῦ ναοῦ τήν ἡμέρα ἐκείνη: «Σεβασμιώτατε, ὁ ναός αὐτός πρέπει μέ τήν ἀγάπη καί τήν εὐλογία σας νά μεγαλώσει κι ἄλλο». Ὁ ἐπίσκοπος δέν ἔφερε ἀντιρρήσεις, ἀποδέχτηκε τελικά τίς βελτιώσεις τῶν ἀρχικῶν σχεδίων. Ἀφοῦ ξεπεράστηκαν καί οἱ τελευταῖες δυσκολίες, ὁ ναός ἄρχισε νά κτίζεται ὅπως τελικῶς σχεδιάστηκε σέ ρυθμό τρίκλιτης βασιλικῆς μιμούμενης τόν μικρότερο παρακείμενο ναό. Τήν ἀνοικοδόμηση κατά ὁμοειδεῖς ἐργασίες ἀνέλαβε τό τεχνικό γραφεῖο πολιτικῶν μηχανικῶν Ἡρακλῆ Θεοδώρου καί Βασιλείου Δημόκα. Μάστοροι ἦταν οἱ ἀδελφοί Τζαχρήστα ἀπό τούς Ραφταναίους τῶν Πραμάντων, ἐνῷ ὡς πρός τή ναοδομία ἀκολουθήθηκε ἡ Βυζαντινή τεχνοτροπία. Ἐπιβλέποντες μηχανικοί προσφέρθηκαν ἀφιλοκερδῶς ἀπό τό τεχνικό γραφεῖο Χαραλάμπους Ἐξάρχου ἐκ Κονίτσης μέ τή βοήθεια τοῦ πολιτικοῦ μηχανικοῦ Ἐλευθερίου Πρέντζα. Ὁ ναός οἰκοδομήθηκε ἐντός δύο ἐτῶν.
Στίς 7 Ἰουνίου 1982, τελέστηκαν μέ κάθε λαμπρότητα τά θυρανοίξια τοῦ ναοῦ ἀπό τόν μητροπολίτη Ἰωαννίνων κυρό Θεόκλητο, μέ τήν τιμητική παρουσία πολλῶν ἰέρέων, τοπικῶν ἀρχόντων καί πλήθους κόσμου. Βεβαίως, ἔμεναν ἀκόμη πολλά νά γίνουν. Οἱ τοῖχοι περίμεναν τό χέρι τοῦ ἁγιογράφου, ὁ περίβολος παρέμενε ἀδιαμόρφωτος καί πλῆθος λεπτομερειῶν καί ἐκκρεμοτήτων καθιστοῦσαν ἀκόμη τό ἔργο συνολικῶς ἀνολοκλήρωτο. Ὡστόσο, ἡ οἰκονομική, ἠθική καί ὑλική ὑποστήριξη τοῦ κόσμου, πού ἀναγνώριζε ἐμπράκτως τήν προσπάθεια πού ὡς τότε εἶχε γίνει, ἦταν συγκινητική. Βοήθεια προσφέρθηκε ἀπό τήν τότε Κοινότητα Νεοχωρόπουλου, τόν Δῆμο Ἰωαννιτῶν καί τήν τότε Νομαρχία Ἰωαννίνων, ἀλλά καί ἀπό πολλούς ἄλλους ἐντός καί ἐκτός ἐνορίας. Σύμβουλοι γιά τήν ἁγιογράφηση τοῦ ναοῦ ὁ νῦν μητροπολίτης Κεφαλληνίας Δημήτριος Ἀργυρός καί ὁ ἐκλιπών καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων Ἀθανάσιος Παλιούρας. Οἱ χορηγίες ἐπωνύμων καί ἀνωνύμων ἀνθρώπων ἦταν συνεχεῖς καί κάλυψαν κάθε μικρή καί μεγάλη ἔλλειψη πού εἶχε ὁ ναός· ἄλλος μία εἰκόνα, ἄλλος ἕνα ἱερό σκεῦος, τό τέμπλο καί πλῆθος ἄλλων δωρεῶν.
Τό 2005 ὁ ἐνοριακός ναός τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος καί τῆς Ἁγίας Τριάδας εἶχε ὅλοκληρωθεῖ. Τή Δευτέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τοῦ ἔτους 2011 ἡ ἐνορία καί οἱ φορεῖς τῆς Δημοτικῆς Κοινότητας τίμησαν  τόν Ἱερέα π. Γεώργιο Χ. Βλέτσα, ἀναγνωρίζοντάς του τή μακρά ποιμαντική διακονία στήν ἐνορία, πού συνεχίζεται σύν Θεῷ μέχρι τίς ἡμέρες μας, ἀλλά καί τήν ἀδιάλειπτη προσφορά του ὡς πρωτεργάτη τῆς κοινῆς προσπάθειας ἀνοικοδόμησης τοῦ νέου ναοῦ, ἀπό τήν πρώτη στιγμή ἕως τήν ἀποπεράτωσή του.
Στό ἴδιο κτίσμα τοῦ κυρίως ναοῦ καί κάτω ἀπό αὐτόν, στό ἴδιο ἐπίπεδο μέ τόν παλαιό ναό, στεγάζεται τό πνευματικό κέντρο, ὅπου λαμβάνουν χώρα οἱ συνάξεις τῆς ἐνορίας τοῦ ἱεροῦ ναοῦ. Σέ ἄλλο σημεῖο βρίσκεται τό ὀστεοφυλάκιο σέ ἄμεση σύνδεση μέ τό παρακείμενο κοιμητήριο.
Ὁ Ἱερός Ναός πανηγυρίζει δύο φορές τόν χρόνο, στίς 12 Δεκεμβρίου (στή μνήμη τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος) καί στήν ἑορτή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τή Δευτέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πραγματοποιεῖται περιφορά τῶν εἰκόνων τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος καί τῆς Ἁγίας Τριάδας, πού ἀποτελοῦν τά κειμήλια τῆς ἐκκλησίας μας μαζί μέ ἱερά λείψανα ἁγίων πού φυλάσσονται στόν κυρίως ναό.

Ἡ ἁγιογράφηση

Ἡ ἱστόρηση τοῦ ναοῦ ἔγινε διά τῶν χειρῶν δύο ἁγιογράφων, τοῦ Κωνσταντίνου Γιωτάκη καί τοῦ Ἰωάννη Θωμᾶ. Ἡ ἐπιλογή τους ἔγινε μέ κριτήριο τήν ἀναζήτηση ἑνός διαφορετικοῦ τεχνοτροπικού ὕφους πού θα ἀκολουθεῖ καί θά σέβεται τήν παράδοση, τόσο ὡς προς τίς γενικές ἀρχές τῆς ἁγιογραφίας, ὅσο καί ὡς προς τό εἰκονογραφικό διάκοσμο/τύπο τῶν τοιχογραφιῶν. Εἶναι εὐτύχημα πού καί οἱ δύο ἁγιογράφοι, παρότι ἐργάστηκαν χωριστά καί σέ διαφορετικά χρονικά διαστήματα, ὑπηρέτησαν μέ προσήλωση καί σεμνότητα τό ἔργο τους, ἔτσι ὥστε τό τελικό ἀποτέλεσμα νά τούς δικαιώνει δημιουργώντας ἕναν ἑνιαῖο στό σχεδιασμό καί στό ὕφος του σύνολο· μά πάνω ἀπ’ ὅλα καταφέρνει νά τέρπει καί νά θεολογεῖ ὅπως προσιδιάζει στήν ἁγιογραφία κατά τά παραγγέλματα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Δαμασκηνοῦ.

Ὁ περιβάλλων χῶρος

Ὁ χῶρος πού στεγάζονται οἱ δύο ναοί βρίσκεται στό κέντρο τοῦ Νεοχωρόπουλου, καθώς ἐκεῖ ἦταν ἀρχικά ἡ πλατεῖα τοῦ οἰκισμοῦ. Ἐπίσης, ἐκεῖ ὑπῆρχε παλαιόθεν τό κοιμητήριο τῆς κοινότητας. Οἱ παρεμβάσεις ὑπῆρξαν προσεκτικές μέ σεβασμό στή φυσιογνωμία τοῦ χώρου, στοχεύοντας παράλληλα στήν ἀνάδειξή του. Ὁ προαύλιος χῶρος εἶναι πλακόστρωτος καί περίφρακτος.
Ἐπίσης, μετακινήθηκε τό παλαιό καμπαναριό σέ σημεῖο πού ἐντάσσεται ὀργανικῶς στήν ἑνότητα τοῦ χώρου τῶν δύο ναῶν καί τοῦ κοιμητηρίου.

Ποιμαντική διακονία

Ἡ τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας κάθε Κυριακή καί σέ μεγάλες ἑορτές καθώς καί τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων ἀποτελεῖ πρώτιστη μέριμνα. Ἐπιπροσθέτως, τελοῦνται συχνά δεήσεις καί τρισάγια ὑπέρ τῶν κεκοιμημένων.
Τό μυστήριο τῆς Ἱερᾶς ἐξομολογήσεως διακονεῖται μέ συνέπεια καί συνέχεια ἐπί τῇ βάσει συγκεκριμένου ἑβδομαδιαίου προγράμματος.
Ἐπίσης, τό Θεῖο Κήρυγμα ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστο τμῆμα τῆς Θείας Λατρείας κάθε Κυριακή.
Τό φιλανθρωπικό ἔργο ἀσκεῖται κατά περίσταση μέ τήν ἐνεργή, πλήν πάντα διακριτική, συμμετοχή τοῦ ποιμνίου τῆς ἐκκλησίας μας.

Διατελέσαντες Ιερείς
Αἰδεσιμολογιώτατος πρεσβύτερος- διδάσκαλος π. Γεώργιος Βλέτσας ἀπό 22 Μαΐου 1974 ἕως 17 Ἰουλίου 2016.

Ἐφημέριος:
Αἰδεσιμολογιώτατος πρεσβύτερος π. Βασίλειος Παππᾶς ἀπό 18 Ἰουλίου 2016.

 

Στοιχεῖα ἐπικοινωνίας:
Ἱερός Ναός Ἁγίου Σπυρίδωνα
Τ.Κ. 45500 Νεοχωρόπουλο
Ἰωάννινα
Τηλ. 6973743242

Πῶς θὰ μᾶς βρεῖτε: