Ὁ Μητροπολίτης Ἰωαννίνων Σεραφείμ Τίκας (1958 -1974)
Ὁ κατά κόσμον Βησσαρίων Τίκας γεννήθηκε στίς 10 Φεβρουαρίου τοῦ 1913 στό χωριό Ἀρτεσιανό Καρδίτσας. Μετά τήν ὁλοκλήρωση τῶν βασικῶν σπουδῶν εἰσήχθη στή Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἀπό τήν ὁποία ἀποφοίτησε τό 1940. Δευτεροετής φοιτητής, ἐκάρη μοναχός στήν Ἱερά Μονή Πεντέλης. Τήν ἑπομένη τῆς κουρᾶς του, χειροτονήθηκε διάκονος ἀπό τόν τότε Μητροπολίτη Κορινθίας μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Δαμασκηνό. Τό 1942, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος καί ἀρχιμανδρίτης καί ὑπηρέτησε ὡς ἐφημέριος καί ἱεροκήρυκας στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ Πατησίων Ἀθηνῶν.
Τόν ἑπόμενο χρόνο συμμετεῖχε στήν ἐθνική ἀντίσταση στίς τάξεις τοῦ ΕΔΕΣ ὑπό τόν στρατηγό Ναπολέοντα Ζέρβα. Μετά τήν ἀπελευθέρωση, γιά τήν ὅλη δράση του στήν ἐθνική ἀντίσταση, τιμήθηκε ἀπό τόν Βασιλιά Γεώργιο Β΄ μέ χρυσό ἀριστεῖο ἀνδρείας, πολεμικό σταυρό Α΄ τάξεως, μετάλλιο ἐξαιρέτων πράξεων, καθώς καί μέ ἀναμνηστικό μετάλλιο τῆς ἐθνικῆς ἀντίστασης.
Στίς 6 Σεπτεμβρίου τοῦ 1949, ἐξελέγη μητροπολίτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἄρτης, ὅπου καί ἀνέπτυξε ἀξιόλογη δραστηριότητα ποιμαντορικοῦ καί φιλανθρωπικοῦ χαρακτήρα.
Στίς 11 Μαρτίου τοῦ 1958, μετατέθηκε στήν Ἱερά Μητρόπολη Ἰωαννίνων, ὅπου καί ἀνέπτυξε εὐρύτερη ἐκκλησιαστική, ἐθνική, κοινωνική καί φιλανθρωπική δράση. Κατά τήν ἐδῶ πολυσχιδῆ δράση του μερίμνησε μεταξύ ἄλλων καί γιά τήν ἐπαναλειτουργία τῆς Ζωσιμαίας Σχολῆς, μετά τόν βομβαρδισμό ποῦ εἶχε ὑποστεῖ κατά τόν Β” Παγκόσμιο Πόλεμο καί τῆς Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης καθώς καί για τήν ἐπανακυκλοφορία τῶν «Ἠπειρωτικῶν Χρονικῶν». Ἐπίσης μέ δικές του ἐνέργειες ἱδρύθηκαν δημόσιες τεχνικές σχολές, τό Γυμνάσιο θηλέων Γ. Σταύρου, ἡ Ἐλισαβέτειος καί ἡ Παυλίδειος σχολή, τό οἰκοτροφεῖο ἀπόρων μαθητῶν καί τό ἄσυλο ἀνιάτων. Σπουδαία ὑπῆρξε ἡ συμβολή του, τό 1964, στήν ἵδρυση τοῦ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων , πού ἀναγνωρίσθηκε ὡς αὐτοτελές ἵδρυμα τό 1970, καθώς καί στήν δημιουργία τῆς Πανεπιστημιούπολης. Ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ περατώθηκε τό Μητροπολιτικό Μέγαρο καί ἀνηγέρθησαν ὁ Προσκυνηματικός Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου, ὁ Ἱερός Ναός Ἁγίου Σεραφείμ καί Ἁγίων 12 Ἀποστόλων καί πολλοί ἄλλοι Ἱεροί Ναοί στά ὅρια τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Ἰωαννίνων. Ἐπίσης μέ δική του φροντίδα οἰκοδομήθηκε ἡ νότια πλευρά τοῦ οἰκοδομικοῦ συγκροτήματος τῆς Σχολῆς Βελλᾶς, στήν ὁμώνυμη Ἱερά μονή. Τό 1971 μερίμνησε γιά τήν ἀνακομιδή τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου.
Στίς 12 Ἰανουαρίου 1974, ὁ Μητροπολίτης Ἰωαννίνων Σεραφείμ ἐξελέγη Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος.